ABANDON ABATYSA ABELOWY ABORDAŻ ACEROLA ACHYLIA ADAMSYT ADENIUM ADHEZJA AERATOR AEROLIT AFROJEŻ AGAPANT AGITATO AKMEIZM ALASKAN ALASTOR ALLANIT ALLIINA ALRAUNA AŻIOTAŻ AMALGAM AMBARAS AMBIENT AMFIUMA ANAFORA ANDROID ANILINA ANNUITA ANORTYT ANTONOW APADANA APEIRON APIOLOG APOTEMA ARCOROC ARKANIT ASKARYS ASSAPAN ATLASKI AZOTOKS ĆMIANKA
Znaczenie
— Czemuś blada, choć oczy bez łez?
— Bo mu duszę goryczą i żalem
Napoiłam po brzeg i po kres.
Zataczając się, wyszedł ode mnie -
Gorzkim skurczem ból usta mu zwiódł.
Zbiegłam za nim schodami przez ciemnię,
Zbiegłam za nim bez tchu aż do wrót.
Zawołałam: "To żart! Tyś mi drogi!
Wróć!... Nie wrócisz — więc nie chcę już żyć..."
I ten uśmiech męczeński i wrogi,
I te słowa: "Zaziębisz się. Idź."
Anna Achmatowa
tł. Maria Helena Szpyrkówna
Kierunek w poezji rosyjskiej, ukształtowany na początku XX w., przeciwstawiający się symbolizmowi, zmierzający do ukazywania piękna świata realnego, do konkretności i wyrazistości opisu. Głównymi przedstawcielami byli Nikołaj Gumilow, Siergiej Gorodiecki, Osip Mandelsztam, Anna Achmatowa, Michaił Kuzmin [od gr. akme = 'ostrze, szczyt'].
Odmiana
rm. D. akmeizmuPrzedłużki
AKMEIZM-U AKMEIZM-Y
Wyrazy pochodne
AKMEISTA AKMEISTKA AKMEISTYCZNY
Anagramy
ZAMKIEM
Anagramy z blankiem
AKMEIZMU AKMEIZMY KAPIZMEM KEMALIZM KRZEMAMI MACZKIEM MARKIZEM MAZAKIEM MESZKAMI MIESZKAM MSZAKIEM MUZAKIEM ZAIMKIEM ZŁAMKIEM