Wędrówki i planszówkiKowalowa w górach Suchych, 16 - 23 lipca 2017
wczasy scrabblowe

W dniach 16-23 lipca 2017r. spotkało się w Gościńcu „Eden” w Kowalowej w Górach Suchych (któż wcześniej słyszał o takowych?) grono zapalonych scrabblistek i scrabblistów, aby w pięknych okolicznościach przyrody zainaugurować wczasy zorganizowane przez niestrudzoną propagatorkę rozrywek umysłowych, Anię Aranę.

Boje toczyliśmy zacięte, nikt łatwo nie sprzedał skóry, a wyniki okazały się nieco zaskakujące. Królowały Panie, choć z rankingu (aktualnego i niegdysiejszego) wydawałoby się, że więcej do powiedzenia na planszy będą mieć panowie. Pokazali się po latach nieobecności Leszek Nowak i Marek Roszak z żoną Halinką, a apetyt na zwycięstwo ostrzył sobie też autor relacji, Waldek Czerwoniec, szczycący się najwyższym rankingiem wśród uczestników. Jednak Panie bez strachu, pokory i nadmiaru szacunku pokazały brzydszej płci, gdzie jej miejsce :-) Ranking nie gra, a jeżeli literki nie dopisały...

Rozegraliśmy po 22 pojedynki ligowe każdy z każdym (mecz i rewanż) i bezapelacyjną triumfatorką została Leokadia (Lonia) Litwinowicz, wspierana duchowo przez męża Antoniego. Lonia wygrała aż 18 starć pozostawiając w pobitym polu resztę konkurentów., Najdzielniej stawiała czoła Ewa Radzikowska, kończąca rozgrywki na 2. miejscu z 17 zwycięstwami. Jako jedyny mężczyzna na pudło załapał się Marek Roszak z 15 punktami.

Ogólną klasyfikację, głównie dzięki znakomitemu rezultatowi w rozgrywkach ligowych i tytuł Królowej Wczasów wygrała … Leokadia Litwinowicz!!! Drugie miejsce przypadło Dorocie Zielińskiej, a na najniższym stopniu podium stanęła Ewa Radzikowska. Królowa otrzymała piękny pamiątkowy puchar, do którego codziennie w sali pojedynków łakomie przymierzali się konkurenci. Wszyscy uczestnicy „Wedrówek i Planszówek” zostali obdarowani pamiątkowymi medalami i nagrodami książkowymi. Medale otrzymali także niegrający w zawodach partnerzy i osoby towarzyszące. Miłą ceremonię dekoracji zakończyło wspólne ognisko. Przyśpiewkom, opowieściom, hulankom i swawolom nie byłoby końca, ale perspektywa powrotu do domu w niedzielę ostudziła nieco nasze temperamenta.

Podsumowując – i ja tam byłem, jadłem i piłem (wyżywienie znakomite!), com widział i przeżył, wygrał i przegrał, tom tak jak umiem opowiedział. Warto było! Ogromne podziękowanie i uznanie dla Ani Arany za wysiłek i upór, by te wczasy doszły do skutku. Mam nadzieję, że zarażeni dotychczasowi uczestnicy i nowo pozyskani entuzjaści nie odmówią w przyszłości udziału w podobnym przedsięwzięciu, w niemniej imponujących okolicznościach przyrody.